Chapter 6 "In my veins"

Hej ho moi kochani czytelnicy! Chcialam zlozyc Wam życzenia wszystkiego najlepszego, spokoju i dobrej imprezy sylwestrowej i zebyscie byli dobrzy i wobec siebie i wobec zwierzakow i zeby to co sobie postanowiliscie w ramach New Years Resolution sie udalo, i trzymajcie sie cieplo mimo tego ze za oknem i tak temperatura iscie wiosenna. Pozdrawiam i zapraszam do czytania i komentowania. Kolejny rozdzial jakos w polowie stycznia.
Female Robbery

_____________________________

*** rok 1017 ***

Postawny brunet w krotkich czarnych wlosach ktorych kosmyki lekko krecily sie na czole luskal drewno, by wyrzezbic z niego cos na rodzaj strzaly. Stal nad ogniskiem i prostowal patyk, by jak najlepiej wymierzyc ciezkosc. Niedaleko niego siedziala jego mala podopieczna, ktora luskala orzechy.
- Agron! - Uslyszal kobiecy glos dobiegajacy z obrzeza lasu. Kiedy spojrzal w jego strone zobaczyl czarnoskora kobiete. Podeszla do niego. Dziewczyna spojrzala na nia nie odrywajac sie od czynnosci. - Witaj kochanie, jak sie miewasz? - Kobieta ukucnela obok i zlapala ja za dlon. - Juz czas. - Pokiwala smutno glowa.
- Nie oddam jej. Chyba ze jej matce.
- Doskonale wiesz co zrobila Esther ze swoimi dziecmi. To ze ja oddala nie uchroni jej przed Dhalia.
- Alisha nie bedzie naczyniem w rekach wiedzmy.
- Nie odejde z wioski Ayano.  To jest moja rodzina.
- Dziecko, Dhalii nie da sie powstrzymac.
- To ze tamta wiezdzma ja oddala nie sprawi ze ja zrobie to samo. To moja siostrzenica.
- Sam oddales jej Antinue Agronie. - Chlopak opuscil glowe i poczul jak lza splywa mu po policzku. - Nie wybacze sobie tego nigdy ze trafila do takiego tyrana jak Mikael, ze musiala ukrywac dziecko i to kim jest i ze musi byc gorszym stworzeniem.
- Mozemy oszukac Dhalie. Jeśli zrobilibysmy to co Esther...
- Nie, Alisha nie bedzie wampirem. - Ayana spojrzala wyczekujaco na Alishe.
- Co mi to da? - Zapytala nastolatka.
- Sile, niesmiertelnosc i kiedys w przyszlosci zjednoczenie z Twoimi rodzicami, moje dziecko. Nie jest to nic bezpiecznego, bedziesz karmila sie krwia zywych istot. - Dziewczyna pokiwala glowa na znak ze rozumie.
- Nie pojdziesz z nia Alishio. Wole dac sie zabic niz Ci na to pozwolic.
- Wuju... Ayanna chce dobrze.
- Ayana da nam teraz spokoj. - Spojrzenie starej czarownicy spotkalo sie ze spojrzeniem wilkolaka, po czym skinela glowa. Pozegnala sie tylko z nimi i odeszla.
- Moze tak poznalabym mame i tate.
- Przykro mi kochana ale to juz niemozliwe, Twoi rodzice wiedza ze umarlas. Musisz sie z tym pogodzic.
- Jesli nadajdzie Dhalia i uda sie mnie zabrac?
- Bede Cie bronil tak dlugo jak to bedzie mozliwe i jesli ja zgine wtedy niech Ayana uratuje Cie od tamtej wiedzmy. - Odparl oschle i wszedl do chaty zostawiajac dziewczyne sama.

*** teraz ***

Stali przy granicy miasteczka. Anette ubrana w dzinsowa koszule z krotkim rekawem w krotkich czarnych spodenkach i lustrzankach obserwowala trase z której miala wylonic sie matka Bonnie.
- Mialam problemy z silnikiem. Bieglam. - powiedziala widząc zniesmaczona mine Pierwotnej.
- Lepiej pozno niz wcale. Wsiadaj, czas na spotkanie. - Otworzyla drzwi od pasazera. Tym razem to Enzo wsiadl za kierownice. Anette zajela miejsce obok a Sophie z Abby z tylu.
- Ucieklam od Bonnie a wciaz uwazasz ze jakos ja przekonam?
- Jestes jej matka, a Bonnie to sentymentalna nastolatka. - Odparla. Dojrzdzali do Grilla. - Zatrzymaj sie tutaj. - Powiedziala i nasluchwilala. Uslyszala glosy samych nastolatkow.
- Koniec roku.
- Idealnie, beda wszyscy. Enzo, czas sie zabawic.
- Zrobić rzez w miescie mojego wroga? Jestem za. Abby dolaczasz?
- Abigail idzie na cmentarz wraz z Sophie zbalezc prochy Kola i Rebeki i przygotowac rytual. - Enzo podniosl rece w gescie poddania sie woli pierwotnej.

Bar byl pelen nastolatkow. Wsrod nich Antinua zobaczyla Stefana w towarzystwie Caroline a Elene z Damonem.
- To ta panna ksero od klatwy?
- Mhmm wyglada na to ze w stanie zakochania w Damonie...
- Zabicie jej brata bedzie moja zemsta i uwolnieniem Kola z Rebeka. - Anette uscisnela jego ramie. - Panie przodem. - Zwrocil sie do niej. Weszla w glab sali. Od razu spotkala sie wzrokiem że starszym Salvatore.
- Co do cholery... - Zaczal po czym jego wypowiedź zostala.przerwana przez wrzask jednej z nastolatek.
- Pozdrowienia z Augustine, Salvatore! - krzyknal w strone bruneta rzucajac w jego strone cialem martwej dziewczyny. Kiedy Elena chciala go zaatakowac zostala zlapana przez Pierwotna.
- Jednak zyjesz. No coz przykro mi ze bedziesz musiala patrzec na śmierć swojego brata.
- Co? Co Jeremy Ci zrobil?
- Wampiry maja lepsza pamiec, a Ty psujesz nam reputacje. Pozwol ze przypomne, gdy wyjechalam Damon wraz z Jeremym dobrali sie do ciala Rebeki. To samo stalo soe z Kolem...gdzie Twoj brat?
- Zostaw ja. - Warknal Stefan. Anette trzymajac ja za gardlo wepchala druga reke w jej serce.
- Jak Ci idzie Lorenzo?
- Mozesz kontynuowac! - Odktzyknal. Byl w takim amoku ze Damon nie dawal rady go powstrzymac.
- Dotknij go a zabije Elene, tym razem na zawsze. - Warknela Anette do Caroline ktora probowala.przedzec sie przez caly ttlum. - Gdzie Jeremy?
- Sa z Bonnie. U niej. - wycharczala ledwym glosem Elena.
- Och jak to dobrze ze niczego nie bede musiala daleko szukac. - Wyciagnela telefon i zadzwonila do Sophie. - Macie wszystko? BOnnie jest w swoim domu z Jeremym, przekaz naszej czarnej owcy by ich wyciagnela na stary cmentarz. Tam sie spotkamy. - Schowala telefon i wyciagnela reke z serca Eleny. - Możecie towarzyszyc Jeremiemu w jego ostatnich chwilach. - powiedziala z usmiechem tryumfu po czym zniknela w wampirzym tempie za drzwiami baru. Elena, Stefan i Caroline ruszyli za nia, natomiast Damon zostal zatrzymany przez Enzo.
- Pozwol ze powspominamy stare czasy...- Warknął i rzucil w niego kółkiem nasaczonyn werbena tak ze trafił miedzy jego zebra.
- Wytlumacze Ci... - Westchnal probujac wyciągnąć kolek, ale Enzo naparl na niego tak ze go tylko głębiej wcisnal. Damon jeknal z bolu.
- Zostawiles mnie na pewną smierc. Tego sie nie da wytlumaczyc.
- Dlatego sie skumales z Pierwotnymi?
- Anette mnie przemienila w wampira, jestesmy przyjaciolmi i dowiadujac sie ze Damon Salvatore mieszka w Mystic Falls gdzie zabito jej rodzenswo postanowiłem pomoc sie jej zemscic.
- To ja go do tego namowilem, dzieciak bie jest winny.
- Nie bron ludzi, to tylko pokarm. - Zasmial sie. - Nie wiem jak Ty ale ja chce byc przy egzekucji. - Usmiechnal sie ironicznie.

***
Polana starego cmentarza zostala oswietlona przez pochodnie, ktore zapalila Sophie. Czarownica zrobila kregi z soli, niedomkniete w Jednym miejscu, tak by mogla przez nie przejsc Anette. Kiedy wszystko bylo gotowe na miejscu zjawili sie Jeremy, Abby i Bonnie.
- Po co nas tu przyprowadzilas? - Spytala mulatka po czym jej spojrzenie spotkalo sie ze wzrokiem innej wiedzmy.
- Przepraszam coreczko. - Zdazyla wyszeptac i przytulila ja mocno, kiedyw tym samym momencie jakby znikad zjawila sie Anette i wepchnela Jeremiego do kregow. Sophie szybko dokonczyla krag tak ze nikt nie mial prawa go przekroczyc.
- Jeremy! Bonnie! - Uslyszeli glosy grupki przyjaciol, ktorzy rowniez sie pojawili na miejscu.
- Super, bede miala publiczosc...lubisz wystepowac Sophie? - Zapytala z diabolicznym usmiechem. - Jeremy muaisz sie przygotowac bo grasz główna role.
- Czego znowu chcecie?! - Warknela Bonnie. - Jeremy jest zwykłym człowiekiem.
- Ktory jak sie dowiedzialam zabil moje ukochane rodzenstwo, wiec za to zaplaci. - Odparla trzymajac chlopaka za wlosy, kiedy kleczal odwrocony w strone grupki przyjaciol. - A Ty Bonnie Bennet uzyjesz swojej kotwiczej zdolnosci i przyprowadzisz ich z powrotem. - Plomienie bardziej sie wznogly a ksiezyc byl coraz wyzej.
- Czas zaczac Anette.
- Zdradzasz wiedzmy, pomagasz najwiekszym wrogom natury. - Zwrocila sie do Sophie mloda Bennet.
- To nie Twoja sprawa. Odpowiem za swoje czyny w swoim czasie. - Usmiechnela sie do niej. Anette podniosla Jeremiego z kleczek i odwrocila go do siebie.
- Przepraszam ze tak pozno ale mialem dluzsza rozmowe. - Glos Enzo rozlegl sie po okolicy. Trzymal przerzuconego przez ramie Damona ktorego cialo zrzucil na wilgotna glebe.
- Cos Ty zrobil mojemu bratu. - Warknal Stefan chcac ruszyc na Enzo, ale zaatakowala go Abby.
- Mamo, bronisz ich...oni chca zabic Jeremiego skrzywidzic mnie...
- Twoja mamusia jest zahipnotyzowana, robi tylko to co jej kazalam.
- Ty suko. - syknela Caroline. Elena podbiegla do Damona.
- Nic mu nie bedzie, nawalil sie troche werbena, ma przyzwyczajony organizm do takich trunkow. - Zasmial sie do Eleny ktora tylko prychnela w odpowiedzi.

- Ostatnie slowo? - Spytala Anette szepczac mu na ucho.
- Idz do diabla.
- Ciekawe, tak samo powiedziala niegdyś Elena i wiesz co? Ja sie nie wybieram, ale Ty bedziesz sie tam dobrze bawil. - Wbila w niego kly i zaczela wysysac krew z niego vez opamietania. W tym samym czasie wziela reke i wsadzila w jego cialo, po czym przy akompaniamencie wrzaskow i wyzwisk wyrwala mu serce podajac je Sophie by umiescila je w naczyniu.
- Zabije Cie! - Anette zasmiala sie bezsilnie.
- Nie tacy jak Ty Eleno probowali, ale znacznie moge Ci pomoc. - Przechylila glowe, cala gromada przyjaciol ruszyla w strone Pierwotnej i wiedzmy, ale odbili sie jakby od niewidzialnej sciany. - Bonnie podejdziesz? - Spytala słodkim glosem.
- Predzej dam sie pokroic.
- To moze innym razem. Sophie? - Zwrocila sie do wiedzmy ktora zakleciem przyciagnela ja do kregu.
- Prochy. - czarownica wyciagnela reke po urne z prochami Kola i Rebeki. - Zrobie to pokolei.
- Zrob tak zeby sie udalo. - Mruknela Anette. - Jeszcze jeden ruch w kierunku Lorenzo, a kaze Abigail wyrwac sobie serce. - Katem oka widziala jak Elena probowala zaatakowac go bronia ktora do niedawna tkwila w ciele Damona.

Sophie wymawiala zaklecie majac zamkniete oczy. Anette trzymala silno Bonnie za rece chcac isc z nia na druga strone po rodzenstwo.
- Jak tu pusto...Kool!? Rebekah! - Krzyknela w otxhlan.
- To druga strona, czego sie spodziewalas.
- Spusc z tonu kochana. - Kiedy Bonnie miala odpowiedzec zza drzew wyłoniła sie meska sylwetka. - Kol? Kol... - Puscila reke Bonnie i pobiegla do chlopaka.
- Co Ty tutaj robisz? - Zapytal zszokowany. - Tu przebywaja martwe byty
- Znalazlam droge przyszlam po Ciebie i po Rebeke.
- Rebeki tutaj nie ma Anette. - usmiech z twarzy Pierowtnej zniknal.
- Wracamy. - Syknela tylko w odpowiedzi i oboje wrocili do swiata zywych. - Cos Ty zrobila?! - Wrzasnela w kierunku Sophie wyrywajac ja z letargu. - Gdzie Rebekah? - Oczy wampirzycy przybraly bursztynowej barwy.
- Nie wiem to nie moja wina, wykonywalam zaklecie to Wy bylyscie po drugiej stronie. - Anette odwrocila sie do Bonnie.
- Ty wiedzialas! Ty cholerna wiedzmo wiedzialas! - Bonnie sie zasmiala.
- Kazdy z bytow jest sam. Musialybysmy wrocic raz jeszcze.
- Sophie.
- Mowilam Ci ze czarownica wykonuje takie zaklecie raz na cale zycie. - Anette ruszyla peden w jej strone i dopierajac jej cialo do drzewa wyrwala jej serce. Po chwili wszyscy widzieli Bonnie w konwulsjach bolu kiedy nadprzyrodzony byt przenosil sie na drugą strone. Zaklecie Sophie opadlo, Anette ruszyla do grupku i zlapala Elene.
- Zabawmy sie. Eleno, Twoj brat nie zyje przez wampirzyce. Matka Twojej przyjaciolki pozywila sie Twoim bratem, widzialas to i teraz jedyne co chcesz zrobix to wyrwac jej serce. - Puscila Elene.
- Abby? - Kol puknal w ramie starsza Bennetowne. - Dasz sie zabic. - kiedy zaatakowaly sie na wzajem oddalili sie troche, patrzac jak Abigail ginie na oczach corki. Wraz z Enzo udali sie na skraj miasteczka.